هفت حقیقت پنهان درباره‌ی اضطراب

اگر با یک اختلال اضطرابی مانند اضطراب اجتماعی یا اضطراب عمومی دست و پنجه نرم می‎کنید، بدانید که تنها نیستید. مؤسسه ملی سلامت روان آمریکا تخمین می‌زند که تقریباً یک سوم بزرگسالان ایالات متحده در مقطعی از زندگی خود با اختلال اضطراب روبرو می‌شوند. 
از آنجایی که اضطراب یک بیماری رایج سلامت روان و وضعیتی است که می‌تواند ناتوان‌کننده باشد، توصیه می‌شود که همه بزرگسالان زیر 65 سال غربالگری اضطراب روتین دریافت کنند. اضطراب حالتی از ترس، ناراحتی و نگرانی است که هنگام مواجهه با یک موقعیت چالش برانگیز در زندگی ما ایجاد می‌شود. این پاسخ بیولوژیکی اغلب به صورت عرق کردن، تپش قلب بالا و احساس بی‌قراری که ما را برای مبارزه یا فرار آماده می‌کند، ظاهر می‌شود. در حالی که دلایل دقیق اضطراب به طور کامل شناخته نشده است، تحقیقات نشان داده است که اضطراب یک جزء ژنتیکی دارد. اگر یکی از اعضای نزدیک خانواده شما مبتلا به اختلال اضطراب است، احتمال ابتلا به این بیماری در شما دو تا شش برابر بیشتر است. اضطراب می‌تواند امری اجتماعی و شکل‌گرفته در عرصه‌ی زندگی روزمره باشد، اما بخش زیادی  از آن به مواد شیمیایی و هورمونی بدن مربوط می‌شود. 
ایمی مارشال، روانشناس بالینی می‌گوید: «اضطراب و استرس باعث می‌شود مغز کورتیزول یا به عبارتی «هورمون استرس» ترشح کند، که می‌تواند به مدیریت لحظه کمک کند، اما ترشح آن در دراز مدت ما را خسته کرده و اختلالاتی در حافظه، خواب و سطح کلی سلامت روان ایجاد می‌کند، در واقع استرس مزمن و اضطراب با انواع مشکلات جسمی و روانی مرتبط است. افرادی که از اختلالات اضطرابی رنج می‌برند، این واکنش‌ زیستی شدید را حتی در موقعیت‌های روزمره‌ی معمولی تجربه می‌کنند و روابط، عملکرد شغلی، خواب، عادات غذایی و سرگرمی‌های آن‌ها تا حد زیادی مختل می‌شود. 
حقیقت‌هایی درباره‌ی اضطراب وجود دارد که دانستن آن‌ها باعث می‌شود دید کلی ما نسبت به اضطراب تغییر کرده و بنابراین نحوه‌ی مواجهه‌ی ما با این اختلال فراگیر نیز تحت تاثیر قرار بگیرد. به سبب اینکه در مورد اضطراب مطالب گوناگون و ضد و نقیضی در دسترس است، دید عمومی نسبت به آن عموما مختل و حاوی مقدار زیادی خارافات و داده‌های غیر علمی است، بنابراین دانستن این ده نکته‌ درباره‌ی اضطراب مهم و حیاتی است. 

 اضطراب شایع‌ترین اختلال روانی است

عموم مردم در سرتاسر جهان فکر می‌کنند که در تجربه‌ی اضطراب تنها هستند. بسیاری از ما هنگامی که با بی‌قراری و احساسات ناخوشایند زیستی اضطراب روبه‌رو می‌شویم از در میان گذاشتن آن با دیگران اجتناب می‌کنیم، چرا که فکر می‌کنیم اضطراب از ضعف و عدم توان مدیریت ما در هیجانات ناشی می‌شود، اما حقیقت چیز دیگری است. بیش از 40 میلیون آمریکایی 18 سال به بالا از یک اختلال اضطرابی رنج می‌برند. علی‌رغم شیوع آن، تنها 36 درصد از مبتلایان به دلیل انگ اجتماعی یا اطلاعات نادرست به دنبال کمک حرفه‌ای هستند. حمایت از اضطراب اجتماعی اشکال مختلفی دارد و بهترین رویکرد به نیازهای منحصر به فرد شما و شدت شرایط بستگی دارد.

اختلالات اضطرابی ممکن است ژنتیکی باشند

همه افرادی که در معرض حوادث آسیب‌زا قرار می‌گیرند به اختلال اضطراب مبتلا نمی‌شوند. عوامل ژنتیکی باعث می‌شود برخی افراد به دنبال قرار گرفتن در موقعیت‌های استرس زا مستعد اضطراب شوند.  اضطراب تحت تأثیر ژنتیک است، اما این عوامل ارثی با تأثیرات محیطی نیز تعامل دارند. اگر سابقه خانوادگی اضطراب دارید، در این صورت احتمال ابتلای خودتان به آن بیشتر است. با این حال، اضطراب شما ممکن است مانند سایر اعضای خانواده نباشد و می‌توانید با مدیریت استرس، داشتن یک سبک زندگی سالم و درمان، خطر خود را کاهش دهید.

اضطراب و افسردگی به هم مرتبط هستند

اضطراب می‌تواند باعث افسردگی شود و بالعکس. افراد مبتلا به افسردگی ممکن است علائم اضطراب را به دلیل خستگی ذهنی تجربه کنند، در حالی که افراد مبتلا به اضطراب ممکن است به دلیل انتخاب نامناسب سبک زندگی، مانند اجتناب از تعاملات اجتماعی یا تجربیات جدید، افسرده شوند. واقع، مطالعات نشان داده‌اند که بین 20 تا 40 درصد از افرادی که افسردگی یا اضطراب دارند، به طور همزمان دیگری را نیز تجربه می‌کنند. هر دو شرایط می‌توانند باعث تحریک پذیری، خستگی ، مشکل در خواب و مشکل در تمرکز شوند. با این حال، النا تورونی، دکترای  روانشناسی  توضیح می‌دهد : «این دو اختلال  در تأثیر عاطفی خود تفاوت دارند. افسردگی اغلب با احساس ناامیدی، غم و اندوه و از دست دادن علاقه به فعالیت‌هایی که زمانی از آن لذت می‌بردید، مرتبط است، در حالی که اضطراب شامل نگرانی، بی‌قراری، و احساس ترس یا نگرانی در مورد رویدادهای آینده است».

زنان بیشتر از مردان در برابر اضطراب آسیب‌پذیر هستند

طبق گزارش  انجمن افسردگی و اضطراب آمریکا، زنان دو برابر مردان از اضطراب رنج می‌برند. واکنش جنگ یا گریز که پاسخ طبیعی بدن به استرس و اضطراب است برای زنان آسان‌تر از مردان فعال می‌شود و این مساله تا حدودی به دلیل تفاوت‌های هورمونی است. بنابراین اینکه زنان بیشتر از مردان مستعد اضطراب هستند، یک ضعف جنسیتی نیست، بلکه حاصل تفاوت تکاملی در هورمون‌ها و شیوه‌ی واکنش زیستی بدن است.

اضطراب اغلب در اوایل زندگی شروع می‌شود

بر اساس  منابع تشخیصی و آماری روانشناسی، در حالی که اضطراب در میان بزرگسالان رایج است، 7 درصد از کودکان را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد. 
این مساله در حالی اتفاق می‌افتد که کودکان  مهارت‌های کلامی و ارتباطی برای بیان احساسات را ندارند و ممکن است تشویش و دلهره‌ی ناشی از اضطراب را از طریق معده درد، سردرد یا عصبانیت نشان دهند. 
با دیدن علائمی مانند عدم تمرکز در یادگیری، مشکلات مربوط به خواب و یا بیدار شدن در میانۀ شب با خواب‌های آشفته، بی‌اشتهایی و یا درست غذا نخوردن، حساسیت بالا از جهت خلقی و پرخاشگری و وابستگی و چسبیدن زیاد به والدین و اطرافیان، بهتر است به وجود اضطراب در کودک شک کرده و به دنبال کمک تخصصی باشید. 

اختلالات اضطرابی منجر به سایر عوارض سلامتی می‌شود

اضطراب می‌تواند بر سلامت روانی و جسمی تأثیر منفی بگذارد. مطالعه هاروارد نشان داد که اضطراب می‌تواند منجر به مشکلات گوارشی، بیماری قلبی، اختلالات تنفسی و درد مزمن شود. 
قرار گرفتن طولانی مدت در معرض کورتیزول (هورمونی که در هنگام اضطراب ترشح می شود) سیستم ایمنی را ضعیف می کند، بنابراین احتمال بروز بیماری‌های جسمی بالا می‌رود. اضطراب اغلب همراه با شرایط دیگری مانند افسردگی، اختلال استرس پس از سانحه  و اختلال وسواس فکری-اجباری ، بدتر شدن علائم اختلالات و کند شدن روند بهبودی است.

اضطراب باعث می‌شود احساس خشم کنیم

اضطراب می‌تواند باعث شود ما احساس انزوا و ناتوانی کرده و در نهایت منجر به ناامیدی و عصبانیت ما شود. 
در نتیجه، افرادی که از اضطراب رنج می‌برند ممکن است تحریک‌پذیرتر، بی‌حوصله‌تر یا پرخاشگرتر شوند. 
هنگام تجربه‌ی اضطراب، ممکن است از خشم و تمایل خود به درگیری فیزیکی هنگام عصبانیت کلافه و ناامید شوید، اما بهتر است بدانید که تمام این‌ها از پیامدهای اضطراب است، نه یک نقض رفتاری و با برطرف شدن اضطراب احتمال کاهش خشم بسیار بالا خواهد رفت.