26

اسفند

1403


اقتصادی

15 بهمن 1403 08:16 0 کامنت

طبق اطلاعات منتشر شده در سازمان جهانی خواربار و کشاورزی ملل متحد(فائو) سرانه مصرف گوشت قرمز و سفید در جهان 41 کیلوگرم است. این در حالی است که سرانه مصرف گوشت در سه دهک پایین جامعه تنها ۲ کیلوگرم در سال است. افزایش چشمگیر تورم طی سال‌های اخیر نه‌تنها منجر به کاهش متوسط هزینه سالانه خانوار شده است؛ بلکه باعث کاهش چشمگیر میزان مصرف گوشت به دلیل افزایش قیمت و کاهش قدرت خرید مردم نیز شده است. به نحوی که در سال 84 هر خانوار ایرانی در حدود 57 کیلوگرم گوشت طی یک سال مصرف می‌کردند و در سال 98، این میزان به 12 کیلوگرم و در حال حاضر به کمتر از 2 کیلو گرم در سال رسیده است. لازم به توضیح است که در سال 84 قیمت هر کیلو گوشت 4580 تومان بود و در سال جاری قیمتی در حدود 650 هزار تومان دارد. اگر بخواهیم مصرف گوشت در ایران را در بازه زمانی بزرگتری بررسی کنیم؛ باید بگوییم که الگوی مصرف گوشت در ایران طی دهه‌های گذشته با تغییرات قابل توجهی همراه بوده است. به طوری که در سال 1339 سرانه مصرف گوشت 15کیلو در سال بوده است و قبل از شروع تحریم‌های ظالمانه سرانه مصرف گوشت در حدود 30 کیلوگرم و نزدیک به استاندارد جهانی بوده است.

یک دهه فقر بیشتر


آماری تحت عنوان هزینه کل سالیانه وجود دارد که نشان می‌دهد مردم چطور پول خود را خرج کرده‌اند و چه کالاهایی وزن بیشتر و یا کمتری داشته است. اگر بخواهیم در یک بازه زمانی بلند مدت به این موضوع نگاه کنیم؛ بر اساس آمارهای موجود، سهم خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها از هزینه کل در سال 93، معادل 24.7 درصد به ثبت رسیده است و بر اساس گزارش جدید بانک مرکزی مخارج خوراکی ها در سال 1402 معادل 31.1 درصد از کل هزینه خانوار را شامل شده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد سهم خوراکی‌ها در دهه گذشته از 24.7 درصد به  31.1 در سال 1402 رسیده است. از نظر مبانی اقتصادی هرچه درآمد افراد بالاتر می‌رود؛ سهم خوراکی‌ها در سبد مصرفی‌شان کاهش می‌یابد و بالعکس؛ چراکه اقلام خوراکی عموما کالاهای ضروری محسوب می‌شود و اقلام غیر خوراکی به نسبت لوکس‌تر هستند.
از سال 94 تا سال 96 شاهد رشد اقتصادی مناسب در کشور بودیم و حجم اقتصاد ایران در سال 96 به بالاترین حد خود رسید که در نتیجه آن شاهد افزایش درآمد سرانه در کشور بودیم و از سال 97 شاهد رشد اقتصادی منفی در کشور بوده‌ایم و حجم حقیقی اقتصاد ایران به طور مداوم کاهش یافته است. 
همچنین با توجه به عدم رشد اقتصادی، شاهد کاهش قابل توجه درآمد سرانه در کشور بوده‌ایم. از همین رو در چند سال گذشته سهم خوراکی‌ها از هزینه کل خانوار ایرانی مدام افزایش یافته است و به بالای 31 درصد رسیده است. 
همچنین بالا بودن تورم خوراکی‌ها در چند سال گذشته نیز از دلایل افزایش هزینه‌های خوراکی در سبد تقاضای خانوار است و پیش‌بینی می‌شود سهم خوراکی‌ها از هزینه کل خانوار ایرانی در سال بعد بیشتر هم بشود که نشان دهنده افول سطح رفاه و کوچک‌تر شدن طبقه اجتماعی متوسط و سوق آنها از طبقه متوسط به سمت طبقه ضعیف‌تر جامعه است.

هزینه مسکن بالاتر از خوراکی


مسکن عموما بیشترین هزینه خانوار را تشکیل می‌دهد و یکی از اصلی‌ترین دلایل افزایش هزینه‌های مسکن، افزایش قیمت زمین و ساختمان است. این افزایش قیمت به دلیل افزایش تقاضا، کاهش عرضه زمین و مسائل مرتبط با برنامه‌ریزی شهری به وجود می‌آید. ضمن آنکه تورم یکی از عواملی است که بر قیمت مسکن تاثیر می‌گذارد. با افزایش تورم، قیمت مصالح ساختمانی، خدمات ساختمانی و هزینه‌های نیروی کار افزایش می‌یابد که به نوبه خود منجر به افزایش قیمت نهایی مسکن می‌شود و دسترسی مردم به مسکن را سخت‌تر کرده و هزینه‌ها را افزایش داده است. با این حال جالب است بدانید، بررسی بودجه خانوارهای شهری نشان می‌دهد نحوه تصرف مسکن بیشتر از آنکه استجاری باشد؛ مالک نشین است. به‌طوری که 64.2 درصد از خانوارها ملک شخصی دارند، 26.1 درصد اجاره نشین هستند؛ 9.4 درصد از واحدهای مسکونی رایگان بهره‌مند هستند و 0.2 درصد از خانوارها نیز در برابر خدمت در ملک سکونت دارند.

روزنامه صبح ساحل
 

دیدگاه ها(0)
img